Język polski, szkoła podstawowa

Bajki – pomagajki   „Marta – czyli nowa w klasie”

Marta była rezolutną dziewczynką. Na jej twarzy zawsze gościł uśmiech. Była życzliwie nastawiona do ludzi i chętna do pomocy. Miała oddanych przyjaciół w klasie. Nie ma się czemu dziwić, gdyż Va była wyjątkowo zgrana, w czym nie mała zasługa wychowawczyni, pani Beaty. Nauka też nie sprawiała Marcie żadnych problemów, chociaż dziewczynka nie była typem ponurego kujona. Bardzo lubiła książki o tematyce młodzieżowej. Nic zatem dziwnego, że Marta lubiła powakacyjne powroty do szkoły. Jednak nowy rok szkolny miał być inny. Marta wraz z rodzicami przeprowadziła się do innego miasta i w związku z tym musiała zmienić szkołę. Nowa szkoła nie przypadła jej do gustu. Było to wielgachne i nie budzące sympati gmaszysko. Także klasa, do której trafiła nie była taka jak jej dawna. Koleżanki sprawiały wrażenie niezbyt miłych, a koledzy wydawali się dziecinni i złośliwi. Z racji tego, że Marta była „nowa” wydawało jej się, że każdy czyha aż powinie się jej noga. Chociaż Marta tęskniła bardzo za swoją „starą” klasą, chciała odnaleźć się w nowym towarzystwie. Bardzo chętnie pomagała Basi i Karolowi, którzy nie radzili sobie z matematyką. W każdą środę zostawali po lekcjach i wspólnie rozwiązywali zadania matematyczne. Ponieważ Marta została wolontariuszką w schronisku dla bezdomnych zwierząt, na godzinę wychowawczą przygotowała przy pomocy wychowawczyni prezentację, w której przedstawiła sytuację podopiecznych ze schroniska. Po upływie jakiegoś czasu do wolontariatu przyłączyli się wielcy klasowi miłośnicy kotów, czyli Michał, Wiktor i Kacper. Pewnego razu pani Zosia, czyli wychowawczyni poinformowała o mającym się odbyć szkolnym konkursie czytelniczym, tematem którego miały być wybrane powieści Małgorzaty Musierowicz. Każdą klasę miała reprezentować dwuosobowa drużyna. Uczniom nie udzielił się jednak entuzjazm wychowawczyni. Kiedy zapytała, kto chciałby wziąć udział w konkursie, w klasie zapanowała niczym nie zmącona cisza. Na drugi dzień zgłosiła się Marta i zaproponowała swój udział. Zaprosiła do drużyny Weronikę, która także była miłośniczką „Jeżycjady”. Przez dwa tygodnie dziewczynki spotykały się w domu Marty i solidnie przygotowywały do konkursu. Ich drużyna zajęła II miejsce i zdobyła nagrodę, którą było wyjście całej klasy do kina. Wszyscy świetnie się bawili, Marta zaś czuła się tak jak w swojej „starej” klasie.

Kto pyta, nie błądzi, czyli przełomowa czwarta klasa

Od września jesteś już uczniem czwartej klasy. Jest to ważny etap w twoim życiu. Forma nauczania znacznie będzie różniła się od tej, do której przez trzy lata zdążyłeś przywyknąć. Nie upadaj na duchu i daj sobie czas na oswojenie się z nową rzeczywistością. Jakie czekają cię zmiany?
• będziecie mieć kilkanaście przedmiotów, których uczyć was będą różni nauczyciele
• każdy nauczyciel przygotuje wymagania edukacyjne dotyczące nauczanego przez niego przedmiotu; według tak opracowanych kryteriów będzie oceniał waszą wiedzę i umiejętności
• nie będzie już oceny opisowej ani czerwonych czy czarnych pajacyków, bo za swoją wiedzę i umiejętności będziecie otrzymywać oceny wyrażone w skali od 1 do 6
• trzeba nieco więcej czasu spędzić przy odrabianiu zadań domowych
• będziecie musieli wykazać się większą samodzielnością
• każdy uczeń może sobie wypracować nową pozycję w klasie
• dzięki systematycznej pracy można nadrobić braki z poprzednich lat

Warto przeczytać książkę „Tajemnica starej dzwonnicy”

Panuje powszechne przekonanie, że niesamowite przygody można przeżyć tylko podczas wakacji. Są jednak wyjątki od reguły. Mrożącej krew w żyłach przygody można doświadczyć w ciągu paru dni, w trakcie roku szkolnego, a wydarzenia mogą się rozgrywać w małym miasteczku. O tym właśnie opowiada książka „Tajemnica starej dzwonnicy”. Bohaterami są Radek Cicho i Magda Grubińska, uczniowie szóstej klasy. Pewnego wrześniowego dnia wybierają się w odwiedziny do babci chłopca, która mieszka w Środzie Śląskiej. Nie zdają sobie sprawy, że niepozorny wyjazd będzie obfitował w niezwykłe a nawet niebezpieczne dla ich zdrowia przygody. Wytropią oni, dzięki własnej pomysłowości i sprytowi, niebezpieczną szajkę fałszerzy pieniędzy. Książka obfituje w wartką akcję, na którą składają się m.in. szaleńczy pościg, brutalne porwanie, uliczna strzelanina. Zaletą książki są atrakcyjne opisy zabytków znajdujących się w tym urokliwym miasteczku oraz podane w interesujący sposób wiadomości dotyczące wydarzeń historycznych z odległej przeszłości. Jest to książka, do której chętnie się powraca w deszczowe jesienne dni czy długie zimowe wieczory (Dariusz Rekosz „Tajemnica starej dzwonnicy”, Wydawnictwo Literatura).

Warto obejrzeć film „Samoloty”

Reżyser: Klay Hall
Gatunek: animowany, familijny
Rok produkcji: 2013
O czym jest film?
Dusty, samolot rolniczy, mały rozmiarem, ale wielki duchem, marzy o wystartowaniu w największym w historii wyścigu powietrznym dookoła świata. Jednak w przeciwieństwie do uczestników zawodów nie jest stworzony do ścigania się i w dodatku cierpi na… lęk wysokości. Dzięki wsparciu przyjaciół i wielkiej odwadze Dusty spełni swoje marzenia i poszybuje ku przygodzie życia. „Samoloty” to niezwykły film, który pokazuje, że dzięki sile charakteru, odwadze i przyjaźni można wzbić się ponad przeciętność i osiągnąć nieosiągalne.

Wiedza w pigułce

Co to była Komisja Edukacji Narodowej?
Komisja Edukacji Narodowej została powołana w 1773 roku.
Miała zreformować ówczesne szkolnictwo. Przedmioty w szkołach zaczęto wykładać w języku polskim,
a nie, jak to było dotychczas, po łacinie. Uczono m.in. historii, gramatyki, fizyki, chemii, przedmiotów przyrodniczych oraz wprowadzono elementy wychowania fizycznego.

Kim był Jan Śniadecki?
Jan Śniadecki żył w latach 1756-1830. Był polskim astronomem, matematykiem, geografem i filozofem. Nauki pobierał na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie później wykładał matematykę i astronomię oraz na uniwersytetach zagranicznych w Getyndze i Paryżu. W Krakowie na terenie Ogrodu Botanicznego założył Obserwatorium Astronomiczne. Był współkonstruktorem pierwszego w Polsce balonu. Uważał, że źródłem poznania rzeczywistości przez człowieka są zmysły (np. wzrok, słuch, smak). Na jego cześć została nazwana jedna z planetoid.

Jaki jest kościół św. Andrzeja w Krakowie?
Kościół został wybudowany w I połowie XI wieku. Jest przykładem architektury romańskiej. Materiałem budulcowym był biały kamień. Jest to świątynia o charakterze obronnym, o czym świadczą grube, masywne mury oraz wąskie otwory okienne i drzwiowe. To tutaj mieli się schronić mieszczanie, i ujść z życiem, podczas najazdu tatarskiego na miasto w XIII wieku. W mury wtopione są dwie ośmioboczne wieże nakryte barokowymi hełmami. Do świątyni od strony północnej wiedzie portal pochodzący z XVII wieku.

Jak powstaje tęcza?
Tęcze ukazują się na niebie po deszczu i są odbiciem promieni słonecznych w kroplach deszczu. Krople rozczepiają światło słoneczne na całą gamę barw – czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo, fioletowy. Aby zobaczyć na niebie to wielokolorowe, niezwykłe zjawisko, trzeba stać plecami do Słońca.

Co to znaczy „biegać jak kot z pęcherzem”?
Powiedzenie to oznacza, że ktoś biega szybko w różnych kierunkach. Zwrot ten nawiązuje do zabawy, podczas której kotu przywiązywano do ogona wypełniony pęcherz z grochem.