Język polski, gimnazjum

Kto pyta, nie błądzi, czyli jak przetrwać rozstanie z chłopakiem

Było tak wspaniale. Długie spacery, czułe spojrzenia, godziny rozmów przez telefon czy na Skype’ie. I nagle wszystko się skończyło. Są łzy, bezsenne noce i rozpacz. Jak przetrwać rozstanie z chłopakiem?
• Daj sobie czas, aby wypłakać swój żal. Powrót do równowagi może potrwać
• Masz prawo złościć się na chłopaka, ale nie pozwól, aby złość przerodziła się w nienawiść
• Pomimo trudnej dla ciebie sytuacji nie pogrążaj się w bezgranicznym smutku i żalu. Może trudno w to uwierzyć, ale życie toczy się dalej
• Nie spędzaj czasu tylko przed telewizorem lub przy komputerze. Na smutek pomaga ruch, ponieważ podczas wysiłku w ciele wydzielają się endorfiny, tzn. hormony szczęścia. Idź na długi spacer albo na basen czy kręgle
• Dobry nastrój mogą ci przywrócić ciuchowe zakupy lub zmiana fryzury
• Nie zamykaj się w swoim świecie. Jeżeli masz taką możliwość, to porozmawiaj o tym, co cię spotkało z przyjaciółką, siostrą, mamą. Nie odtrącaj tych, którzy chcą ci pomóc
• Może twoja przyjaciółka uporała się z podobnym problemem i może ci udzielić wsparcia
• Na pewno nie prześladuj byłego chłopaka ani osobiście, ani telefonicznie. Stalking czyli uporczywe, złośliwe nękanie jest przez polskie prawo zagrożone karą

Warto obejrzeć film „Imagine”

Reżyser: Andrzej Jakimowski
Obsada: Edward Hogg, Aleksandra Maria Lara, Melchior Derouet
Gatunek: dramat
Rok produkcji: 2013
O czym jest film?
Historia Iana, charyzmatycznego instruktora niewidomych, który przybywa do prestiżowego ośrodka w Lizbonie, by uczyć młodych pacjentów trudnej sztuki orientacji w przestrzeni. Jego kontrowersyjne metody przyjmowane są z nieufnością, a potem z rosnącym entuzjazmem. Tymczasem największe zainteresowanie nauczyciela wzbudza piękna, zamknięta w sobie Ewa. Za sprawą niekonwencjonalnych wskazówek i wrażliwości Iana, Ewa przezwycięży lęk, spróbuje samodzielnie postawić pierwsze kroki poza kliniką. Wkrótce przekona się, że w życiu każdy akt odwagi rodzi ryzyko, bez którego nie sposób poznać smaku wolności.

Po lekcjach?

Zespół wokalny
• Dla kogo przeznaczone?
1. Dla osób przejawiających uzdolnienia muzyczne.
2. Dla tych, którzy lubią współdziałać w grupie.
• Jakie odniesiesz korzyści?
1. Poznasz techniki śpiewu scenicznego.
2. Udoskonalisz techniki emisji głosu.
3. Nauczysz się pracować nad interpretacją utworu.
4. Poznasz zasady pracy nad tekstem pod kątem poprawności artykulacji.

Warto przeczytać książkę „Lotnik”

Jest rok 1878. Podczas wystawy światowej w Paryżu rodzi się chłopiec. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że przyszedł na świat w przestrzelonym balonie, który o mały włos nie rozbił się o ziemię. Nie ma wątpliwości – takie dziecko musi być wyjątkowe.
I rzeczywiście: dziewięcioletni Conor Broekhart cudem ratuje niewiele starszą księżniczkę Izabelę przed niechybną śmiercią. Jest jednak ktoś, kto najchętniej pozbyłby się go raz na zawsze. To bezwzględny marszałek Bonvilan, który morduje króla Mikołaja, władcę Wysp Saltee. Chłopiec przypadkiem staje się jedynym świadkiem zbrodni, a co gorsza – głównym podejrzanym. Zostaje oskarżony o morderstwo i wtrącony do więzienia w kopalni diamentów znajdującej się na Małej Saltee. Stamtąd nikt jeszcze nie wrócił żywy. By przetrwać, młody Broekhart będzie musiał zapomnieć o swojej tożsamości, o przeszłości, o pięknej Izabeli. Stanie się Conorem Finnem, który zyska szacunek wśród współwięźniów i przechytrzy okrutnych strażników. Zaplanuje też ucieczkę. Czy uda mu się dokonać czegoś, czego do tej pory nikt nie dokonał? Bestsellerowa, świetnie napisana książka przygodowa. Piękna, wzruszająca opowieść o sile marzeń, które pomagają nie tyle przenosić góry, co wzbić się w powietrze (Eoin Colfer „Lotnik”, Wydawnictwo W.A.B.)

Wiedza w pigułce

Kim był Hipokrates?
Hipokrates żył w latach ok. 460-370 p.n.e. Pochodził z małej greckiej wyspy Kos. Jest określany ojcem medycyny. Podobnie, jak współcześni lekarze, nakazywał prowadzenie kart chorobowych i notowanie, kiedy terapia przyniosła dobre skutki, a kiedy nie. Uważał, że natura ma bardzo dużą moc uzdrawiającą. Stosował niewiele leków. Zalecał terapię polegającą np. na ciepłych kąpielach relaksujących. Preferował proste diety. Ponadto uważał, że choroby mają przyczyny naturalne i nie są karą boską. Współcześni młodzi medycy składają tzw. przysięgę Hipokratesa, że zawsze będą kierować się dobrem pacjenta.

Rzut oka na obraz „Kamieniarze”
Autorem obrazu jest Gustave Courbet. Płótno zostało namalowane w 1850 roku. Obraz ten wywołał powszechne oburzenie, ponieważ kontrastował z przyjętym wówczas ideałem malarstwa, które za tematy godne sztuki uznawało m.in. mitologię, historię, pejzaż. Na obrazie zostali przedstawieni dwaj robotnicy. Starszy z nich odłupuje młotkiem odłamki kamiennego podłoża, młodszy zaś dźwiga kamienie w wiklinowym koszu. Mężczyźni ubrani są w zniszczone stroje. Są pochłonięci swoją mozolną, ciężką, wyczerpującą pracą. Chociaż nie można dostrzec ich twarzy, to z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że ich życie nie jest radosne i optymistyczne, ale ponure. Odczucia, emocje kamieniarzy podkreśla krajobraz, który jest szary, dominuje zgaszona, przybrudzona zieleń i w ogóle niewidoczne niebo oprócz jego niewielkiego skrawka.

Jak dbać o kręgosłup?
Kręgosłup składa się z 33 kręgów, które należą do najdelikatniejszych kości szkieletu. Kręgi układają się w kolumnę w kształcie litery S. Kręgosłup jest ochroną dla rdzenia kręgowego. Od góry podpiera czaszkę. Jego dolna część łączy się z kośćmi miednicy. Do kręgosłupa przyczepione są mięśnie poruszające głową, tułowiem i kończynami. By mieć zdrowy kręgosłup trzeba pamiętać o odpowiednim sposobie noszenia rzeczy, które dużo ważą. Nie noś w jednej ręce ciężkich toreb, ale rozłóż ciężar równomiernie na dwie ręce. Jednak najlepszym przyjacielem kręgosłupa jest plecak. Powinien on mieć szerokie i wygodne szelki. Trzeba go zakładać na dwa ramiona. Powinno się też spać na twardym materacu, tak by ramiona przylegały do niego, a poduszka utrzymywała szyję w linii prostej z kręgosłupem. Zawsze trzymaj plecy prosto i nie garb się. Zawsze siadaj na środku krzesła.

Jaka była moda kobieca w XVIII wieku?
Wzorem piękna była kobieta podobna do figurki z porcelany – delikatna, krucha, błękitnooka blondynka o mlecznoróżowej cerze. Ówczesne suknie szyte były z francuskiego jedwabiu i były usztywniane. Dominowały barwy pastelowe. Suknie zdobione były falbankami, a balowe kreacje dekorowano drobnymi sztucznymi kwiatuszkami do złudzenia przypominające żywe. Pantofelki były na wysokim obcasie, miały wąski czubek i nie były dostosowane do kształtu stopy, czyli nie robiono buta na lewą i na prawą nogę. Noszono także trzewiki z jedwabiu z ozdobną kwadratową klamrą. Włosy upinano wysoko lub kręcono na papilotach w drobne loczki. Fryzury ozdabiano wstążkami, klejnotami, piórami, żywymi kwiatami. Modna dama musiała mieć stosowne dodatki, jak np. wachlarz z ażurowym stelażem z kości słoniowej, rękawiczki długie do łokcia bez czterech palców zdobione jedwabnym, złotym lub srebrnym haftem, koronkowy czepek, naszyjnik oraz bransoletę z pereł, woreczek do robótek ręcznych.

Skąd pochodzi słowo ‘nastolatek’?
Słowo ‘nastolatek’ zostało użyte w języku polskim po raz pierwszy 2 maja 1959 roku przez Władysława Kopalińskiego w felietonie pod tytułem „Autentyczny widz”. Autor przetłumaczył tam angielskie ‘teenagers’ na ‘nastolatki’. Określenie to przyjęło się i szybko spopularyzowało.